وحشت در خواب
وحشت در خواب
وحشت در خواب به معنای جیغ زدن، ترس شدید و لرزیدن در خواب است. وحشت در خواب اغلب با راه رفتن در خواب همراه است. وحشت در خواب یک اتفاق ناخواسته در طول خواب یا پاراسومنیا می باشد. یک دوره وحشت خواب معمولاً از چند ثانیه تا چند دقیقه طول میکشد، اما ممکن است بیشتر نیز طول بکشد.
ترس از خواب تقریباً 40 درصد از کودکان و درصد بسیار کمتری از بزرگسالان را تحت تأثیر قرار می دهد. وحشت خواب معمولاً دلیلی برای نگرانی نیست. و تنها در صورتی که باعث ایجاد مشکل در خواب کافی شود یا خطری برای ایمنی ایجاد کند، ممکن است نیاز به درمان داشته باشد.
علائم وحشت در خواب
ترس های خواب با کابوس های شبانه متفاوت است. کابوس بیننده از خواب بیدار می شود و ممکن است جزئیات را به خاطر بیاورد، اما فردی که دچار ترس از خواب است، همچنان خواب است.
بچه ها معمولاً هیچ چیزی را از ترس خواب خود در صبح به یاد نمی آورند. بزرگسالان ممکن است تکه ای از خواب را که در هنگام ترس از خواب دیده بودند به یاد بیاورند. ترس از خواب معمولاً در یک سوم اول تا نیمه اول شب و به ندرت در هنگام چرت زدن رخ می دهد. و ممکن است منجر به راه رفتن در خواب شود.
در طول دوره ترس از خواب، فرد ممکن است با یک جیغ یا فریاد ترسناک شروع کند. روی تخت بنشیند و ترسیده به نظر برسد یا با چشمان درشت خیره شود و عرق کند یا به تندی نفس بکشد، نبضش تند و صورتش برافروخته و مردمکش بزرگ باشد. لگد زدن و ضربه زدن نیز ممکن است رخ دهد. بیدار شدن فرد سخت است و تسلی نا پذیر است و اگر بیدار شود معمولا گیج است و هیچ خاطره ای از رویداد را به یاد نمی آورد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
ترس های گاه به گاه خواب معمولاً دلیلی برای نگرانی نیستند. اگر کودک شما ترس از خواب دارد، می توانید به سادگی آن را در یک معاینه معمولی کودک خوب ذکر کنید. با این حال، در صورت وجود این موارد حتما به پزشک مراجعه کنید:
- تکرار حملات وحشت شبانه
- خواب فرد مبتلا به وحشت خواب یا سایر اعضای خانواده را مختل شود.
- منجر به نگرانی های ایمنی یا آسیب شود.
- منجر به علائم خواب آلودگی بیش از حد در طول روز یا مشکلات عملکردی شود.
- در نوجوانی یا بزرگسالی شروع شود.
علل وحشت در خواب
ترس از خواب به عنوان پاراسومنیا یا یک رفتار و تجربه نامطلوب در طول خواب طبقه بندی میشود. عوامل مختلفی می توانند در ایجاد وحشت در خواب نقش دارند، مانند:
- کم خوابی و خستگی مفرط
- فشار روحی و روانی
- اختلال در برنامه خواب، سفر یا وقفه خواب
- تب
وحشت خواب گاهی اوقات می تواند توسط شرایط زمینه ای ایجاد شود. مانند:
- اختلال تنفس در خواب: گروهی از اختلالات که شامل الگوهای تنفس غیرطبیعی در طول خواب است که شایعترین آنها آپنه انسدادی خواب است.
- سندرم پای بی قرار
- برخی داروها
- اختلالات خلقی، مانند افسردگی و اضطراب
- در بزرگسالان، مصرف الکل نیز میتواند باعثش شود.
عوارض وحشت در خواب
- خوابآلودگی بیش از حد در طول روز، که میتواند منجر به مشکلات در مدرسه یا محل کار یا مشکلات در انجام کارهای روزمره شود
- خواب آشفته
- خجالت در مورد ترس های خواب یا مشکلات در روابط
- صدمه به خود یا به ندرت به کسی که در نزدیکی است
تشخیص وحشت در خواب
برای تشخیص وحشت خواب، پزشک سابقه پزشکی و علائم شما را بررسی می کند. در مورد علائم خود صحبت کنید. ترس از خواب معمولاً توسط پزشک بر اساس توصیف شما از رویدادها تشخیص داده می شود. پزشک شما ممکن است در مورد سابقه خانوادگی مشکلات خواب شما بپرسد. همچنین ممکن است پزشک از شما یا همسرتان بخواهد که یک پرسشنامه در مورد رفتارهای خوابتان پر کنید.
مطالعه خواب شبانه (پلی سومنوگرافی): در برخی موارد، پزشک شما ممکن است یک مطالعه شبانه در یک کلینیک خواب را توصیه کند. حسگرهایی که روی بدن شما قرار میگیرند امواج مغزی، سطح اکسیژن خون، ضربان قلب و تنفس و همچنین حرکات چشم و پا را هنگام خواب ثبت و نظارت میکنند. ممکن است از شما فیلمبرداری شود تا رفتار شما را در طول چرخه خواب مستند کند.
بیشتر بدانید : کمر درد و درمان آن
درمان وحشت در خواب
درمان ترس های خواب معمولاً ضروری نیست.
اگر ترسهای خواب منجر به آسیب بالقوه شود یا برای اعضای خانواده اختلال ایجاد کند یا منجر به خجالت یا اختلال خواب برای فردی شود که دچار وحشت خواب است شود، نیاز به درمان دارد. درمان به طور کلی بر ارتقای ایمنی و از بین بردن علل یا محرک ها متمرکز است.
گزینه های درمانی شامل موارد زیر می باشد:
درمان بیماری زمینه ای
اگر ترسهای خواب با یک بیماری زمینهای پزشکی یا سلامت روان یا اختلال خواب دیگر، مانند آپنه انسدادی خواب مرتبط باشند، هدف درمان، بیماری زمینه ای است.
مقابله با استرس
به نظر می رسد که استرس یا اضطراب در ایجاد وحشت در خواب نقش داشته باشد، و پزشک، ملاقات با یک مشاور را پیشنهاد کند. درمان شناختی رفتاری، هیپنوتیزم، بیوفیدبک یا آرامش درمانی ممکن است کمک کند.
بیداری پیش بینی کننده
این شامل بیدار کردن فرد حدود 15 دقیقه قبل از اینکه این رویداد را تجربه کند. سپس فرد برای چند دقیقه بیدار می ماند و دوباره به خواب می رود.
دارو
دارو به ندرت برای درمان ترس های خواب، به ویژه برای کودکان استفاده می شود. با این حال، در صورت لزوم، استفاده از بنزودیازپین ها یا داروهای ضد افسردگی، ممکن است موثر باشد.